همه دنیام شده دیوار پر دیوارای سنگی

نمی کشن منو دردا همین دردای دلتنگی

صبوری های دل با من، به من برگشتنت با تو

چه قدر دوری ازم عشقم چه قدرراهه ازم تا تو

رهام کن از هجوم درد از این تنهایی هرزه

به دلتنگی من برگرد به دنیایی که بی مرزه

کشنده س زهر تنهایی که من هر لحظه می نوشم

همین لحظه منو دریاب بیا برگرد به آغوشم

بدون تو یه آواره م اسیر صدتا دیوارم

تا وقتی که نفس باشه به داشتنت امیدوارم

پرم از حس دلتنگی از اشک و گریه بسیارم

از هر چی بین ماست خسته م از این دیوارا بیزارم

ولی بازم یه دیوونم تویی عشقم همه جونم

تا روز مرگ من جز تو به هیچ کس دل نمی سپارم

اگه حتی به من عشقی نداشته باشی ممنونم